Groene ogen, blauwe ogen, bruine ogen... Onze irissen kunnen ontelbaar veel verschillende tinten hebben. Sommige zijn veel zeldzamer dan andere. Maar een van de meest uitzonderlijke verschijnselen betreffende oogkleur is dat van de heterochromie. Sommige mensen hebben in elk van hun ogen een andere kleur! Hoe kan deze anomalie verklaard worden? Kan het hebben van meerkleurige ogen visuele problemen veroorzaken? Is heterochromie zeldzaam? We vertellen je alles wat er te weten valt over vreemde ogen.
Heterochromie is de wetenschappelijke term die gebruikt wordt om het verschijnsel van meerkleurige ogen aan te duiden. Heterochromie kan de hele iris aantasten of slechts enkele gebieden ervan. Het kan ontstaan bij de geboorte, als gevolg van een klap op het oog, of als gevolg van een ziekte. Vrouwen en mannen worden op dezelfde manier getroffen, ongeacht hun achtergrond en fenotype. Zo kunnen ze één bruin oog hebben, het andere blauw, of één groen oog en het andere blauw... Alle combinaties zijn blijkbaar mogelijk.
Er is geen kansberekening om te weten of een ongeboren kind twee verschillende kleuren ogen zal hebben, want dit is een zeer uitzonderlijke en, om zo te zeggen, willekeurige genetische combinatie. Geschat wordt dat ongeveer 0.6% van de wereldbevolking meerkleurige ogen heeft.
Terwijl heterochromie bij mensen uitzonderlijk is, komt het bij dieren meer voor. Het is soms zelfs een selectiecriterium voor huisdieren, vooral voor honden van het Husky of Australian Shepherd ras. Katten kunnen ook verschillend gekleurde ogen hebben, als ze een "witte vacht" gen hebben. Straatkatten hebben er minder last van dan Turkse Angora, Japanse Bobtail, Van Turk, Khao Manee of Perzische katten.
Paarden, vooral Paint Horses en Irish Cob, maar ook ratten, sommige konijnen en koeien kunnen heterochromie vertonen.
Oogkleur wordt bepaald door de concentratie en verdeling van melanine in de verschillende lagen van de iris. Beide kenmerken worden bepaald door de genetische code die van de ouders geërfd wordt. Maar soms volgt de genetica geen voorspelbare regels en kunnen baby's met verschillende oogkleuren geboren worden. Gelukkig heeft deze originaliteit geen invloed op het gezichtsvermogen of de gezondheid en is er geen bijzondere medische opvolging nodig. En als heterochromie het gevolg kan zijn van een ziekte, dan is het de ziekte zelf die gecontroleerd moet worden, niet de heterochromie zelf, die slechts een gevolg van de ziekte is.
Het is natuurlijk heel zeldzaam om met heterochromie ogen geboren te worden. Het komt eerder voor als gevolg van een trauma of ziekte.
Er zijn verschillende soorten heterochromie. Afhankelijk van zijn oorsprong kan het:
Heterochromie kan ook:
De zeldzame gevallen van aangeboren heterochromie houden verband met aangeboren ziekten:
Maar de ogen kunnen ook van kleur veranderen en heterochromatisch worden onder invloed van bepaalde pathologieën zoals:
Ongelukken met trauma of oogbloedingen kunnen ook heterochromie veroorzaken.
De oogkleur verandert niet na de kindertijd, behalve in gevallen van ziekte of oogschok. Sommige mensen proberen echter de kleur van een of al hun ogen te veranderen om een lichtgekleurd oog te krijgen. Omgekeerd willen sommige mensen met twee verschillende kleuren ogen hun heterochromie "genezen" en het kleurverschil tussen hun irissen verbergen.
In dat geval moet je je wenden tot het gebruik van gekleurde lenzen, en je opticien om advies vragen over het materiaal en de soort lenzen die het beste bij je levensstijl en, vooral, je visuele gezondheid passen.