Je oogkleur is het gevolg van de aanwezigheid van de hoeveelheid pigmenten in de iris en wordt bepaald door de genen die je van de ouders meekrijgt. Bruine ogen, blauwe ogen, of of zelfs twee verschillende kleuren ogen (heterochromie)... Hoe wordt de kleur van onze ogen bepaald? Wat zijn de ziekten die het kunnen aantasten? Kunnen we onze oogkleur veranderen? Hier is alles wat je moet weten over de kleuren van ogen.
De wetenschap doet regelmatig ontdekkingen over de mechanismen die de kleur van onze oogbollen bepalen. Sommige technieken stellen zelfs voor om de kleur van de ogen te veranderen.
Het is het melaninegehalte van de iris, in de vorm van eumelanine en pheomelanine, dat de kleur van de ogen bepaalt. Eumelanine is een bruinzwarte stof. Pheomelanine, daarentegen, is eerder roodachtig-oranje. Hun concentratie en verdeling in de verschillende lagen van de iris (epitheel en stroma) bepalen de kleur van het oog. De hoeveelheid iris stroma cellen speelt ook een rol bij de intensiteit van de oogpigmentatie.
Recente studies neigen ertoe de aanwezigheid van guanocyten, een groen pigment, te betrekken bij de samenstelling van de groene oogkleur, waarmee de theorie dat er maar twee oogkleuren bestaan, 'bruin' en 'blauw', met elk een groot aantal varianten, in twijfel wordt getrokken.
Oogkleur is een erfelijke eigenschap. Dit betekent dat het van onze ouders komt. Dankzij een genetische combinatie van chromosomen die door de gameten (voortplantingscellen) van de biologische ouders wordt doorgegeven, heeft ieder mens zijn eigen oogkleur. Er wordt gedacht dat meer dan 16 genen betrokken zijn bij de samenstelling van oogkleur. Wetenschappelijk onderzoek heeft nog vele wegen te verkennen om alle biologische en genetische mechanismen te achterhalen die de oogkleur beïnvloeden.
Elke ouder geeft de ene helft van zijn of haar genetische code door aan het kind, wiens genoom dus uit genenparen bestaat. Elke ouder geeft dus een gen dat zijn of haar eigen oogkleur bepaalt door aan het kind. Sommige genen zijn echter dominant, terwijl andere, die recessief genoemd worden, niet tot expressie komen als ze gepaard worden met een dominant gen. Het laatste legt zijn kenmerken op. Bijvoorbeeld, het gen dat bruine ogen geeft is dominant, in tegenstelling tot het gen dat blauwe ogen geeft.
Dus als een bruingekleurd kind een blauwogige ouder en een bruinogige ouder heeft, kan alleen de bruinogige ouder het "bruine gen" hebben doorgegeven.
Pas op! Iemand met bruine ogen kan een bruin-oog-gen hebben, dat tot uiting komt en "gezien" wordt omdat het dominant is, maar ook een recessief gen dragen, dat niet gezien wordt, maar dat op een dag aan een kind kan worden doorgegeven. Dit is de reden waarom twee ouders met bruine ogen een kind met blauwe ogen kunnen krijgen.
De kleur van baby's ogen
Sommige mensen hebben bijzonderheden die hun ogen een kleur geven die niet past in het klassieke bruin/blauw/groene monochrome patroon. Er zijn ook bepaalde pathologieën die de kleur van de ogen kunnen veranderen.
Sommige mensen hebben twee verschillende kleuren ogen. Dit kan het gevolg zijn van een aangeboren afwijking of van een oogtrauma, zoals in het geval van David Bowie. Medisch gezien is het een complete heterochromie, zonder gevolgen voor het gezichtsvermogen of de rest van de gezondheid. Men mag niet vergeten dat de waarneming van schittering, kleurwaarneming en gezichtsscherpte voor alle oogkleuren gelijk is, ongeacht hun oogkleur. Mensen met complete heterochromie hebben, bijvoorbeeld, één oog blauw en het andere bruin. Er zijn echter ook gedeeltelijk heterochrome irissen, die ofwel een halo hebben ofwel vlekken van verschillende kleuren (soms "Hazel eyes" genoemd).
Blinde ogen
Pathologische heterochromie
Sommige zeldzame ziekten veranderen de kleur van de ogen en kunnen leiden tot heterochromie. Dit is het geval voor:
Sommige oogdruppels die gebruikt worden om aandoeningen als cataract of glaucoom te behandelen, hebben ook de neiging de iris donkerder te maken.
Albinisme is een genetische ziekte die de aanmaak van melanine verandert. Mensen met albinisme, bekend als amelanici, hebben weinig of geen huid-, haar- of oogpigment. Dit gebrek aan pigment maakt hun huid "wit" en geeft hun ogen een rode kleur. Er zijn vele vormen van albinisme, waarvan er drie alleen de ogen aantasten. Het gezichtsvermogen van albino's is gebrekkig en ze lijden aan fotofobie, d.w.z. overgevoeligheid voor licht.
Er zijn verschillende technieken om de kleur van iemands ogen kunstmatig te veranderen.
Met gekleurde contactlenzen kun je de kleur van je ogen tijdelijk veranderen. Er zijn veel modellen gekleurde contactlenzen verkrijgbaar, van natuurlijke tinten tot fantasierijke om je te vermommen en er bovennatuurlijk uit te zien. Het is echter raadzaam naar een opticien te gaan om kwaliteitsproducten te krijgen die de gezondheid van de ogen niet in gevaar brengen. Een oogspecialist zal er ook voor zorgen dat de hoeveelheid tranen die de ogen produceren compatibel is met het dragen van dit accessoire.
Nieuwe chirurgische technieken zijn in opkomst om de oogkleur te veranderen. Zonder echt inzicht achteraf is het moeilijk de evolutie te volgen van deze methoden, die bestaan uit het inspuiten van gekleurde pigmenten in het epitheel of stroma, of zelfs het vervangen van de hele natuurlijke iris door een kunstmatig model van de gekozen kleur. Het is interessant op te merken dat de oogkleur ook kan variëren naargelang het omgevingslicht. Omdat de irispigmenten op de twee doorzichtige membranen van de iris zitten, kan het licht namelijk meer of minder de een of de ander bereiken, waardoor naar gelang de lichtintensiteit meer bepaalde tinten worden geaccentueerd.
De kleur van de ogen wordt, naar smaak, gewoonten, tijden en streken van de wereld, niet op dezelfde manier waargenomen. Sommige alternatieve geneeswijzen, zoals iridologie, voorspellen zelfs iemands karakter, vroegere, huidige en toekomstige ziekten, alleen maar op basis van de kleur van zijn ogen.
Oogkleur is soms een criterium voor uitverkiezing en schoonheid. Terwijl er tegenwoordig een zekere voorkeur is voor lichte ogen, werden mensen met blauwe ogen in de oudheid veracht.
Het is gemakkelijker om je haarkleur te veranderen, je brilmontuur of je make-up, dan om je ogen een ander uiterlijk te geven. De juiste harmonie vinden tussen je outfit en de kleur van je irissen is tegenwoordig een echte esthetische uitdaging voor mode-liefhebbers! Er zijn talloze handleidingen en gidsen gemaakt om je te helpen leren hoe je je ogen kunt verfraaien. Maar modes en esthetische criteria veranderen van mens tot mens! Het is door te testen, naar eigen verlangens te luisteren en de resultaten van "make-up" experimenten te waarderen, dat ieder mens zijn eigen stijl vindt.