Netvliesloslating

Het netvlies, het vlies aan de achterkant van het oog, dat wordt beschermd door het glasachtig lichaam, de gel waaruit het oog is opgebouwd, dient om beelden op te vangen en naar de hersenen te zenden. In zeldzame gevallen kan dit membraan loslaten van de achterkant van het oog, waardoor een netvliesloslating ontstaat. Hoe wordt een netvliesloslating behandeld? Hoe ziet het eruit? Welke voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen?

Wat is netvliesloslating?

Netvliesloslating is een oogheelkundige aandoening die beschouwd wordt als een chirurgische noodsituatie. Het moet binnen 30 uur na de diagnose medisch worden behandeld. In alle gevallen van netvliesloslating komt een vloeistof achter het netvlies terecht en maakt de lichtgevoelige cellen geleidelijk los, waardoor zij de ontvangen beelden niet meer kunnen doorgeven.

Hoe vaak komt netvliesloslating voor?

Gelukkig is netvliesloslating betrekkelijk zeldzaam: slechts 0,1 tot 0,2% van de bevolking heeft ermee te maken: deze oogaandoening komt het meest voor bij mensen tussen 45 en 60 jaar. Wanneer één oog is aangetast door een netvliesloslating, is er naar schatting 10% kans dat het andere oog binnen drie jaar ook wordt aangetast. Er zijn drie soorten netvliesloslating:

Rhegmatogene netvliesloslating

Deze netvliesloslating volgt op een scheur in het netvlies. Het glasachtig lichaam sijpelt dan tussen het netvlies en de achterkant van het oog. Dit is het meest voorkomende geval van netvliesloslating.

Exudatieve netvliesloslating

Netvliesloslating kan worden veroorzaakt door het verschijnen van vloeistof tussen de achterkant van het oog en het netvlies, zonder dat het netvlies daarvoor is gescheurd. Dit is het geval bij ziekten zoals AMD.

Tractie netvliesloslating

Dit type netvliesloslating is een van de verergeringen van diabetische retinopathie. Omdat de weefsels dunner en kwetsbaarder zijn als gevolg van diabetes, is het netvlies vatbaarder voor scheuren. Het glasachtig lichaam kan deze scheur ook veroorzaken door zich terug te trekken en aan het netvlies te trekken.

Wat zijn de symptomen van netvliesloslating?

Het verschijnen van een schimmig gebied (volledig zwart), een scotoom genoemd, dat steeds groter wordt, moet u dringend naar uw arts brengen.

Vliegt voor de ogen

Wat wij gewoonlijk "vliegjes" voor de ogen noemen, of vliegende lichamen die we voorbij zien komen, zijn in feite kleine deeltjes die in het glasachtig lichaam zweven.

Hoe netvliesloslating te behandelen?

De behandeling van netvliesloslating verschilt naar gelang van het geval.

Behandeling van gescheurd netvlies

Als de netvliesloslating het gevolg is van een scheurtje in het netvlies, kan behandeling dit beperken. Het kan zelfs "preventief" werken als wordt ingegrepen voordat het glasachtig lichaam achter het netvlies infiltreert. Het bestaat uit het genezen van de netvliesscheur met een laser of cryotherapie.

Behandeling als het netvlies los is?

Als het netvlies losligt, wordt het operatief behandeld.

Er zij op gewezen dat het gezichtsvermogen, ondanks de behandeling, niet zal worden hersteld zoals vóór de loslating. De resultaten van de operatie zorgen echter voor een gezichtsscherpte die slachtoffers van netvliesloslating in staat stelt onafhankelijk te zijn in hun dagelijks leven. In één op de vier gevallen is een nieuwe chirurgische ingreep nodig.

Herstel van netvliesloslating

Na een behandeling van een netvliesloslating wordt een herstelperiode van ongeveer een maand aanbevolen. Tijdens deze periode moet u bepaalde regels volgen om de effecten van de operatie te stabiliseren en te wennen aan het zicht dat u zult hebben behouden.
In het beste geval is het netvlies (wanneer het weer aanhecht) na drie maanden weer doeltreffend.

Risicofactoren voor netvliesloslating

Veel factoren verhogen het risico op netvliesloslating

• bijziendheid
• diabetes
• leeftijd
• hoge bloeddruk
• oogtrauma of shock
• familiegeschiedenis